History in English – press here
Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy im. Marii Grzegorzewskiej to placówka z wieloletnią tradycją. Została założona 1 września 1922 roku, przez ucznia profesor Marii Grzegorzewskiej, Teofila Kijowskiego.
Początkowo była to Szkoła Podstawowa Specjalna, jedna z pierwszych, nielicznych wówczas placówek tego typu w naszym kraju. Założyciel – Teofil Kijowski – kierował nią przez blisko 30 lat.
Szkoła mieściła się przy ul. Konarskiego, nieopodal parku miejskiego, w małym drewnianym budynku. Początkowo była to tylko jedna klasa,
ale już w następnym roku swego istnienia, szkoła liczyła cztery oddziały. W latach 1930-1939 w szkole funkcjonowało sześć klas. Wszyscy pracujący wówczas nauczyciele, byli absolwentami Państwowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, a więc wychowankami profesor Marii Grzegorzewskiej.
O działalności szkoły podczas okupacji brak jest bliższych danych. Spowodowane jest to pożarem szkoły, który miał miejsce w tym okresie. Spłonęły dokumenty, a nauczyciele, którzy pracowali w placówce podczas wojny, dawno nie żyją. Wiadomo jedynie, że szkoła nie przerwała swojej działalności.
Po zakończeniu II wojny światowej szkoła znowu rozpoczęła oficjalną pracę. Otrzymała nowe pomieszczenie w części starego budynku przy ul. Sienkiewicza 36 (obecnie mieści się tam Akademia Podlaska).
Większość jej uczniów stanowiły dzieci z tzw. „Gniazda” – domu dziecka założonego w 1915 roku i prowadzonego przez Siedlecką Kurię Biskupią, położonego przy ul. Starowiejskiej. Po wojnie „Gniazdo” skupiało głównie ofiary wojny – sieroty, w tym również dzieci Zamojszczyzny.
Do niewątpliwie zasłużonych nauczycieli tego okresu, poza kierownikiem szkoły, należały panie: Stanisława Zdanowska, Zofia Biernacka, Maria Nowicka, Maria Olczakowa. Wszystkie pracowały w naszej placówce także przed wojną.
W 1952r. założyciel szkoły odszedł na emeryturę, a kierownikiem została Hanna Opalińska. Stanowisko to piastowała krótko, bo tylko do 1955 roku, a jej następczynią została Anna Zmaczyńska i pełniła tę funkcję przez 20 lat.
Potrafiła ona umiejętnie wykorzystać sprzyjające okoliczności polityczne. Dzięki jej staraniom, na fali odnowy, 1 września 1956 roku szkoła otrzymała nowy, po adaptacji i kapitalnym remoncie, samodzielny i przestronny budynek przy Placu Tysiąclecia 12.
Rok 1966 rozpoczął nowy okres w historii naszej szkoły. Kuratorium Okręgu Szkolnego Warszawskiego przekształciło Szkołę Podstawową Specjalną w Państwowy Zakład Wychowawczy. Zakład stanowiły szkoła i internat, obejmujący całkowitą opieką dzieci z „Gniazda”.
Duże nakłady finansowe państwa wyraźnie zmieniły warunki życia dzieci mieszkających w starym budynku przy ul. Starowiejskiej 10. Generalnej poprawie uległo wyżywienie dzieci i wyposażenie internatu. Mimo ogromnej ciasnoty (liczba dziewcząt dochodziła do 100), i dzięki ofiarnej pracy całego personelu, zarówno pedagogicznego, jak i pomocniczego, praca przebiegała bez większych zakłóceń.
Państwowy Zakład Wychowawczy istniał do września 1972 roku. Wtedy Kuratorium Okręgu Szkolnego Warszawskiego przekształciło go w Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy. Ta decyzja podyktowana była koniecznością powołania do życia, obok istniejących już szkoły podstawowej i internatu, Zasadniczej Szkoły Zawodowej dla dziewcząt o kierunku krawieckim. W dwa lata później utworzono drugi kierunek kształcenia zawodowego – gastronomiczny. Założycielem szkoły zawodowej była pani Stanisława Bronicka, po niej pracę podjęła pani Kazimiera Gątarek. To niewątpliwie im szkoła zawodowa zawdzięcza dobry początek i dalszy rozwój.
Mimo trudności lokalowych proces nauczania i wychowania przebiegał w sposób właściwy, angażując młodzież w organizowanie wielu ciekawych imprez szkolnych.
W pierwszej połowie lat siedemdziesiątych budynek szkolny, mimo ciasnoty, remontowany systematycznie spełniał swoje zadania. Katastrofalna była natomiast sytuacja internatu. Drewniany budynek z roku na rok dosłownie zapadał się pod ziemię. Żadne remonty nie były w stanie przedłużyć jego żywotności. Władze wojewódzkie podjęły decyzję o przekazaniu ośrodkowi starego budynku przy ul. Sienkiewicza 20. Adaptacja i remont kapitalny trwały blisko trzy lata. Przeprowadzka nastąpiła w marcu 1975 roku. Dzieci otrzymały godziwe warunki codziennego życia: przestrzeń, kanalizację, a także duży plac zabaw.
Drugą połowę lat 70-tych zapoczątkowało odejście na emeryturę pani Anny Zmaczyńskiej, funkcję dyrektora ośrodka 1 września 1975 r. powierzono pani Irenie Zmaczyńskiej,
przy czym władze oświatowe zwiększyły kadrę o etat dyrektora szkół i zachowały istniejący wcześniej etat kierownika internatu. Pierwszym dyrektorem szkół w nowej strukturze została pani Elżbieta Podziemska.
Kierownikiem internatu została pani Ewa Trojanowska.
6 maja 1977 roku w 55 rocznicę istnienia placówki i w dziesiątą rocznicę śmierci profesor Marii Grzegorzewskiej, ośrodek otrzymał jej imię. Fundatorem sztandaru był zakład opiekuńczy – Podlaska Spółdzielnia Inwalidów.
W 1984r. na emeryturę odeszła dyrektor szkoły, pani Elżbieta Podziemska, a jej stanowisko objął pan Kazimierz Banasiuk. Rok wcześniej zrezygnowała z funkcji kierownika internatu pani Ewa Trojanowska. Jej obowiązki powierzono pani Krystynie Wyszyńskiej. Jednocześnie następowała modernizacja budynków i wyposażenia placówki.
Dzięki staraniom pani dyrektor Ireny Zmaczyńskiej oraz jej zastępcy pana Bogusława Wrzoska, pełniącego tę funkcję od 1994 r., rozwinięto działalność edukacyjną i rekreacyjno-sportową. Powstały nowe oddziały:
- Zespół Rewalidacyjno-Wychowawczy
- Zespoły wieloklasowe szkoły podstawowej i gimnazjum dla szczególnie potrzebujących.
Szkoła zawodowa także rozszerzyła ofertę edukacyjną. Oprócz dotychczasowych zawodów: krawca i kucharza, pojawił się nowy – stolarz. Pani Zmaczyńska pozyskała sojuszników we władzach miejskich i rozpoczęła współpracę z Centrum Kształcenia Praktycznego w Siedlcach i prywatnym zakładem stolarskim. Dzięki temu uczniowie mają doskonałe warunki do zdobycia kwalifikacji zawodowych.
W roku 1991 odbył się pierwszy i do dziś kontynuowany Wojewódzki Konkurs Zabaw Sprawnościowych Szkół Specjalnych, którego twórcą był pan Bogusław Wrzosek.
W tym samym roku następuje zmiana na stanowisku kierownika internatu. Panią Krystynę Wyszyńską zastępiła pani Bożena Kobylińska, która przez kolejnych 16 lat umiejętnie organizowała proces rewalidacji swoich podopiecznych.
Z inicjatywy pani dyrektor, we wrześniu 2002 r., wspólnie z uczniami SOSzW w Jaworku podopieczni naszej placówki wystąpili z wnioskiem do Kapituły Orderu Uśmiechu o przyznanie panu Mirosławowi Grelukowi – od lat wiernemu i hojnemu przyjacielowi ośrodka tego odznaczenia. Tytuł Honorowego Kawalera Orderu Uśmiechu artysta-malarz otrzymał w czerwcu 2004 r., w trakcie obchodów Dnia Radości.
Rok 2006 r. był okresem szczególnym. Były to trudne chwile dla wszystkich pracowników ośrodka, uczniów, rodziców i przyjaciół. Po długiej i ciężkiej chorobie, 12 września 2006 r., zmarła wieloletnia dyrektor ośrodka, pani Irena Zmaczyńska.
Od stycznia 2006 r. ośrodkiem kierowała pani Marzenna Habib. Jej zastępcą była pani Katarzyna Żak-Bystrzycka, zaś kierownikiem internatu pan Waldemar Kamiński.
W czerwcu 2015 roku, po wielu latach oczekiwania, Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Siedlcach, zmienił swoją siedzibę przeprowadzając się z budynków przy ul. Sienkiewicza i Placu Tysiąclecia, do budynku przy ul. Kazimierzowskiej 23 A.
Nowy budynek cechuje wysoki standard, wszelkie udogodnienia dla osób niepełnosprawnych, nowocześnie i doskonale wyposażone sale, gabinety terapeutyczne, pracownie oraz sala rekreacyjno-sportowa.
Z początkiem roku szkolnego 2015/2016, funkcję dyrektora objął Pan Krzysztof Prochenka. Od roku szkolnego 2016/2017 wicedyrektorem jest Pani Dorota Kamińska, kierownikiem internatu Pan Karol Seroczyński.
Od 1 września 2017 roku stanowisko drugiego wicedyrektora objęła Pani Monika Orzyłowska.
W roku szkolnym 2021/2022 również nastąpiły zmiany i powołany został trzeci wicedyrektor, Pani Monika Wilczyńska, zaś funkcję kierownika internatu powierzono p. Joannie Andrzejczuk.
Zachęcamy do zapoznania się z jubileuszową publikacją „Zachować historię, wychować przyszłość” opracowaną pod kierunkiem Krzysztofa Prochenki – Dyrektora SOSzW w Siedlcach.