Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka to wielospecjalistyczne, kompleksowe i intensywne działania, mające na celu stymulowanie funkcji odpowiedzialnych za rozwój psychomotoryczny i komunikację małego dziecka, od chwili wykrycia niepełnosprawności do czasu podjęcia przez dziecko nauki w szkole, a także pomoc i wsparcie udzielane rodzicom i rodzinie w nabywaniu przez nich umiejętności postępowania z dzieckiem. Zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju dziecka prowadzone są przez zespół specjalistów, posiadających przygotowanie do pracy z małymi dziećmi, także tymi o zaburzonym rozwoju oraz kwalifikacje odpowiednie do danego rodzaju niepełnosprawności. Zespołowy model pracy polega na współpracy wszystkich specjalistów przez cały czas trwania terapii, wspólnym tworzeniu i modyfikowaniu programu terapii. Pozwala to na zapewnienie dziecku i jego rodzinie systematycznej i zintegrowanej pomocy. Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka polega na: -wczesnej, wielospecjalistycznej diagnozie stanu dziecka, którego rozwój przebiega nieprawidłowo -wspieraniu rodziców, podnoszeniu ich kompetencji opiekuńczo-rehabilitacyjno-wychowawczych -systematycznej ocenie postępów w rozwoju dziecka -wczesnej, wielospecjalistycznej terapii nastawionej na potrzeby dziecka Dzieci objęte wczesnym wspomaganiem rozwoju: -wcześniej zdobywają sprawność w okresie samoobsługi stają się bardziej sprawne ruchowo, dojrzalsze poznawczo i emocjonalnie -uzyskują gotowość do przebywania w nowym środowisku łatwiej nawiązują kontakty rówieśnicze -są lepiej przygotowane do rozpoczęcia systematycznej nauki szkolnej |
|